រឿងសាមកុក (三国)ជារឿងរ៉ាវមួយផ្នែកកាលពីក្នុងរវាង ខាងចុងសតវត្សរ៍ទីពីរនិងខាងដើមសតវត្សរ៍ទីបីនៃគ្រិស្តសករាជ។ កាលចាប់ផ្ដើមកើតរឿងឡើង គេមិនបានកត់ត្រាជាអក្សរទុកមកតាំងពីដំបូងទេ គ្រាន់តែជារឿងនិយាយដំណាលតៗគ្នាមក ។ ដល់សម័យតមកក្រោយទៀត ប្រជាជនជាតិចិននិយមយករឿងសាមកុកនេះទៅតែងលេងល្ខោនដែលយើងហៅថា លេងហ៊ី ទើបនាំឲ្យរឿងសាមកុកនេះសាយភាយចេញទៅ មានអ្នកចេះដឹងរឿងរ៉ាវនេះកាន់តែច្រើនឡើងៗ ទើបអ្នកប្រាជ្ញចិនរួបរួមចងក្រងកត់ត្រាទុកជាអក្សរតមក។ ដល់សម័យស្រុកចិនចេះឆ្លាក់ពុម្ពអក្សរហើយ គេបានបោះពុម្ពផ្សាយរឿងសាមកុកនេះជាសៀវភៅឡើង ជាដើមហេតុឲ្យរឿងសាមកុកសាយភាយទូទៅក្នុងប្រទេសចិន រហូតដល់នានាប្រទេសផង ។
បើយើងពិគ្រោះមើលសេចក្ដីផ្ទៃរឿងនៃសាមកុកនេះ នឹងយល់ថា អ្នកនិពន្ធរឿងនេះមានបំណងចង់ចងក្រងផ្ទៃរឿងឲ្យទៅជាតម្រា សម្រាប់សិក្សាខាងផ្លូវនយោបាយស្រុកទេសផង ខាងផ្លូវកិច្ចកលក្នុងសឹកសង្គ្រាមផង ហើយតែងបានល្អហូរហែ គួរឲ្យសរសើរដល់គំនិតនិងសេចក្ដីព្យាយាមរបស់អ្នកនិពន្ធរឿងសាមកុក នេះណាស់ ។ ហេតុនេះហើយបានជារឿងសាមកុកនេះបានផ្សាយចេញក្រៅ មិនត្រឹមតែក្នុងស្រុកចិន រហូតដល់នានាប្រទេសផង ។
ចំពោះប្រទេសសៀម គេបានប្រែរឿងសាមកុកចេញពីភាសាចិនជាលើកដំបូងកាលពី ព.ស ២៣៤៥ ក្នុងសម័យដែលមិនទាន់មានរោងពុម្ពសម្រាប់បោះពុម្ពសៀវភៅផ្សេងៗបាន ហើយគេក៏បានចាត់ការបោះពុម្ពរឿងសាមកុកនេះផ្សាយជាច្រើនលើកដែរ ។ រឿងសាមកុកដែលគេបានចាត់បោះពុម្ពលើកក្រោយបង្អស់ក្នុង ព.ស ២៤៧០ ប្រហែលជាច្បាប់បោះពុម្ពលើក្រោយនេះហើយដែល អ្នកឧកញ៉ាវិបុលរាជសេនា “កន” តំណាង រាស្ត្រ បានប្រែចេញជាខេមរភាសាចប់សព្វគ្រប់ តែគ្មានឱកាសនឹងបោះពុម្ពផ្សាយរឿងនេះតមកជាច្រើនឆ្នាំ ។ ក្រោយបំផុតលោកបានយកសំណៅប្រែរឿងសាមកុកទៅប្រគល់ឲ្យពុទ្ធសាសន បណ្ឌិត្យដើម្បីឲ្យចាត់ការបោះពុម្ពផ្សាយតាមត្រូវការ ។ ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ បានថ្លែងអំណរគុណចំពោះអ្នកឧកញ៉ាវិបុលរាជសេនា(កន) ហើយសរសើរសេចក្ដីព្យាយាមដែលបានខំខ្វល់ខ្វាយប្រែរឿងដ៏វែងនេះត្រា តែចប់សព្វគ្រប់ ។ (អត្ថបទ ឈូកខ្មែរ)
—————————
នៅក្នុងប្លុកនេះ ខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមកត់ត្រាទុកអំពី ពាក្យពេចន៍ល្អៗ ប្រយោគគួររិះគិត មួយចំនួននៅក្នុងសាច់រឿង ដោយដកស្រង់ពីក្នុងវីដេអូដែលខ្ញុំកំពុងតែមើលសារចុះសារឡើងលើកទី២ ទុកជាឯកសារផង នឹងចែករំលែកឲ្យមិត្តអ្នកអានផង ព្រោះខ្ញុំយល់ថា រឿងនេះ បើយើងមិននិយាយពីក្បួនសឹកនយោបាយទេ ល្បិចខ្លះ ពាក្យពេចន៍ខ្លះ យើងអាចយកមកប្រើក្នុងវិស័យជំនួញ ទំនាក់ទំនង ការគ្រប់គ្រងនិងភាពជាអ្នកដឹកនាំផង។
សូមរងចាំអានប្រកាសបន្ទាប់ៗ ដែលកម្រងវីដេអូនេះមានរហូតដល់១១៤ចប់។
WEI អានថា វួយ ឬ អួយ / WU អានថា អ៊ូ / SHU អានថា ស៊ូ
តៀមកាហ្វេ 
#1 by ផ្កាយដុះកន្ទុយ on ខែធ្នូ 15, 2011 - 4:01 ល្ងាច
ហះៗៗៗ…
ឆាវឆាវ៖ ខ្ញុំស៊ូក្បត់គេ មិនឲ្យគេក្បត់ខ្ញុំទេ។
លីប៉ី៖ ខ្ញុំស៊ូឲ្យគេក្បត់ខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនក្បត់គេទេ។
#2 by ផ្កាយដុះកន្ទុយ on ខែធ្នូ 15, 2011 - 4:07 ល្ងាច
សូម្បីតែល្បែងអុកចិន ក៏តំណាលកើតចេញពីសម័យហ្នឹងដែរ…
#3 by តៀមកាហ្វេ on ខែធ្នូ 15, 2011 - 4:13 ល្ងាច
មែន!
#4 by ស្រុកស្រែ on ខែធ្នូ 15, 2011 - 6:13 ល្ងាច
សាមកុក គឺជារឿងដែលខ្ញុំចូលចិត្តបំផុត។ អរគុណឧត្តមចំពោះកិច្ចការសង្ខេបចងក្រងនៅក្នុងផ្ទះតៀមកាហ្វេនេះ…
#5 by តៀមកាហ្វេ on ខែធ្នូ 15, 2011 - 7:47 ល្ងាច
អរគុណបងដែលគាំទ្រ! ខ្ញុំនឹងព្យាយាមសរសេរ
#6 by keochet on ខែធ្នូ 20, 2011 - 6:31 ល្ងាច
ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ អំពី រឿងសាមកុក ។ តើមិត្តមានទំព័រនៅលើ facebook ទេ?
សូមអរគុណ។
#7 by keochet on ខែធ្នូ 20, 2011 - 6:37 ល្ងាច
តាមពិតរឿងសាមកុកមានយ៉ាងតិចពីរ version ។
#8 by តៀមកាហ្វេ on ខែធ្នូ 20, 2011 - 7:07 ល្ងាច
រឿងនេះខ្ញុំមិនច្បាស់ដែរ!
#9 by តៀមកាហ្វេ on ខែធ្នូ 20, 2011 - 7:07 ល្ងាច
អាចទាក់ទងខ្ញុំបានតាមរយៈ http://www.facebook.com/oudom.km
អរគុណចំពោះការតាមដាន
#10 by Apple on ខែមេសា 17, 2012 - 8:45 ព្រឹក
សួស្តីឆ្នាំថ្មី ! សូមជូនពរសេរីស្តួស្តីបវរមហាប្រសើរជូនដល់ម្ចាស់ វិប, ជូនដល់ក្រុមគ្រួសារ ញាត្តិការ៧សន្តាន, គ្រូបាធ្យាយ ដែលបានផ្តល់ចំណេះដល់យើងខ្ញុំបានក្លាយជាម្នឹះម្នា នឹងគេ, ក៏ជូនពរដល់ប្រីយ៏មិត្តដែលបាន ឈៀងចូលកំសាន្តនៅក្នុងវិប នេះ។ សូមអរគុណ ។ និយាយអ៊ីចឹង ដូចបាត់មុខសាមកុកភាគ៨ អត់ឃើញមកលេង ។ សូមអញ្ជើញគាត់មកលេងផង, បាត់យូរក្រែលហើយដែរ។ ។ អរគុណច្រើន។
#11 by ឧត្តម on ខែមេសា 17, 2012 - 11:54 ព្រឹក
ឌឺម៉ងល្បងផ្លែប៉ោម! ខ្ញុំសុំទោសផងដែលអាក់ខានការផ្សាយបន្តភាគ៨។ ព្រោះរវល់ខ្លាំងពេក អត់មានពេលមើលឃ្លីប និងសរសេរឡើងវិញ។ មានពេលទំនេរមួយភ្លេតៗ តែងកំណាព្យកំដរផ្ទះទៅ។ សុំទោសណា!